Rodzaje opakowań stosowanych w transporcie ADR
W transporcie materiałów niebezpiecznych zgodnie z umową ADR stosuje się ściśle określone rodzaje opakowań, które muszą spełniać normy odporności chemicznej, mechanicznej i bezpieczeństwa. Poniżej przedstawiamy główne typy opakowań używanych do pakowania substancji niebezpiecznych.
1. Opakowania jednostkowe
- Beczki (UN 1A1, 1A2, 1B1, 1H1…) – stalowe, aluminiowe, plastikowe; z wiekiem zdejmowanym lub stałym.
- Kanistry (UN 3A1, 3H1) – najczęściej plastikowe, z uchwytem, używane do cieczy.
- Puszki (UN 5L, 5M) – stosowane np. dla farb, rozpuszczalników.
- Worki (UN 5H, 5M, 5L…) – plastikowe, papierowe, tekstylne – do ciał stałych sypkich.
- Butle (UN 1A1) – ciśnieniowe, do gazów sprężonych i skroplonych.
2. Opakowania zbiorcze
Służą do grupowania opakowań jednostkowych – ułatwiają transport i zabezpieczają przed uszkodzeniem:
- Skrzynie (drewniane, metalowe, plastikowe)
- Palety z owiniętym ładunkiem
3. Opakowania wielokrotnego użytku
- Pojemniki IBC (Intermediate Bulk Container) – pojemność od 450 do 1000 litrów, np. IBC UN 31HA1, 31HZ1
- Cysterny przenośne – do gazów, cieczy i niektórych substancji stałych.
4. Oznaczenia opakowań ADR
Każde opakowanie dopuszczone do transportu ADR posiada symbol UN oraz kod określający jego rodzaj, typ materiału, poziom odporności (X – wysoki, Y – średni, Z – niski) oraz rok produkcji i numer jednostki notyfikowanej.
5. Przykładowy kod opakowania
1H1/Y1.9/250/22/D/BAM 1234
- 1H1 – beczka plastikowa ze stałym wiekiem
- Y – dopuszczona do substancji średniego zagrożenia
- 1.9 – maksymalna gęstość substancji (kg/l)
- 250 – maksymalne ciśnienie próbne (kPa)
- 22 – rok produkcji (2022)
- D – kraj (Niemcy)
- BAM 1234 – jednostka notyfikowana
6. Wymagania dodatkowe
Opakowania muszą być odporne na zawartość, szczelne, niepalne (jeśli wymagane), dobrze oznakowane i przetestowane zgodnie z normami ONZ (UN Recommendations on the Transport of Dangerous Goods – Model Regulations).