RED II — Dyrektywa 2018/2001/UE
Kolejna odsłona unijnej układanki energetycznej: więcej OZE, mniej „żywność vs. paliwo” i ostrzejsze kryteria zrównoważoności.
Cel ogólny
RED II, czyli Dyrektywa 2018/2001/UE, podniosła ambicje klimatyczne. Wyznaczono co najmniej 32% udziału odnawialnych źródeł energii w końcowym zużyciu energii w UE do roku 2030. Cel ten został opatrzony możliwością rewizji w górę w miarę postępu technologii i polityki klimatycznej.
Transport
Dla sektora transportowego wprowadzono obowiązek osiągnięcia 14% udziału OZE do 2030 r.. Udział ten mógł być realizowany przez:
- zaawansowane biopaliwa z odpadów i pozostałości,
- biopaliwa z alg i innowacyjnych źródeł nieżywnościowych,
- energię elektryczną ze źródeł odnawialnych,
- inne alternatywne nośniki energii (np. biometan, wodór z OZE).
Priorytet dla zaawansowanych biopaliw
RED II ograniczyła rolę biopaliw pierwszej generacji (produkowanych z surowców żywnościowych, np. rzepaku czy kukurydzy). Postawiono natomiast na biopaliwa zaawansowane, czyli te wytwarzane z:
- odpadów i pozostałości rolniczych,
- odpadów komunalnych i przemysłowych,
- materiałów lignocelulozowych,
- alg i innych innowacyjnych źródeł.
Celem było zmniejszenie ryzyka konkurencji między produkcją żywności a produkcją paliw.
Silniejsze kryteria zrównoważoności
RED II zaostrzyła wymogi wobec biopaliw i biokomponentów:
- Wyższe redukcje emisji GHG — biopaliwa musiały wykazywać coraz większe obniżenie emisji gazów cieplarnianych w porównaniu z paliwami kopalnymi (nawet 65–70% w przypadku nowych instalacji).
- Dokładniejsze śledzenie łańcucha dostaw — obowiązek stosowania certyfikatów i systemów weryfikacji potwierdzających pochodzenie surowców i ich wpływ środowiskowy.
- Ograniczenie biopaliw wysokiego ryzyka ILUC (pośredniej zmiany użytkowania gruntów) — np. oleju palmowego.
Znaczenie RED II
- Podniosła ambicje klimatyczne UE i wzmocniła fundament pod Europejski Zielony Ład.
- Stworzyła impuls dla rozwoju nowych technologii paliw odnawialnych.
- Zwiększyła presję na transparentność i certyfikację w całym łańcuchu dostaw biopaliw.
Ciekawostka
RED II wprowadziła obowiązek monitorowania udziału zaawansowanych biopaliw przy użyciu specjalnego załącznika IX, który stał się swoistą „listą VIP” dla surowców preferowanych przez UE. Opracowanie redakcyjne.
