Pierwszy Punkt Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych (PSZOK) w Polsce powstał na początku lat 90. XX wieku, jednak szerokie rozwijanie i upowszechnianie tych punktów zaczęło się dopiero po 2001 roku.
Miało to miejsce po wprowadzeniu przepisów dotyczących gospodarki odpadami, które zmusiły samorządy do organizowania systemów zbiórki odpadów w sposób bardziej segregowany i przyjazny środowisku.
Po 2001 roku, kiedy to wprowadzono Ustawę o odpadach, nakładającej obowiązek selektywnej zbiórki odpadów w Polsce liczba punktów PSZOK zaczęła rosnąć. Zgodnie z regulacjami Ustawy, gminy zostały zobowiązane do utworzenia punktów, w których mieszkańcy mogli oddać odpady, nie nadające się do składowania lub nie były gotowe do odpowiednio przetworzenia w tradycyjnych systemach śmieciowych.
Pierwsze PSZOK-i powstawały głównie w większych miastach i regionach, gdzie problem gospodarki odpadami był szczególnie palący, a potrzeba recyklingu i odzysku surowców była już bardziej widoczna. Z biegiem lat system punktów PSZOK został rozwinięty i ujednolicony, a dzisiaj PSZOK-i stanowią standardowy element systemów gospodarki odpadami w Polsce.
Reforma systemu gospodarowania odpadami, która miała miejsce po 2013 roku, po wprowadzeniu zmian w przepisach prawa (m.in. w ramach tzw. „ustawy śmieciowej”), przyczyniła się do znacznego zwiększenia liczby PSZOK-ów w Polsce. Dzięki tej zmianie samorządy otrzymały dodatkowe środki na budowę nowych punktów zbiórki odpadów, a ich liczba systematycznie rosła.
Dziś PSZOK-i są powszechnie dostępne w wielu polskich gminach, umożliwiając mieszkańcom oddawanie różnorodnych odpadów, które podlegają późniejszemu recyklingowi, przetwarzaniu lub unieszkodliwianiu w sposób bezpieczny dla środowiska.
