Klasa 5 ADR obejmuje substancje, które same niekoniecznie są palne, ale mogą powodować lub intensyfikować spalanie innych materiałów poprzez działanie utleniające. Klasa ta dzieli się na dwie podklasy:
Podklasy klasy 5 ADR
- 5.1 – Substancje utleniające (np. azotan amonu, nadmanganian potasu)
- 5.2 – Nadtlenki organiczne (np. nadtlenek benzoilu, nadtlenek metylu)
Metody badań laboratoryjnych
- Testy utleniania – badanie zdolności do wspomagania spalania w obecności materiału palnego
- Stabilność termiczna – pomiar odporności nadtlenków organicznych na rozkład w podwyższonej temperaturze
- Badania zgodności materiałowej – sprawdzanie reakcji z innymi substancjami i materiałami opakowaniowymi
- Ocena stopnia rozkładu – ważna szczególnie dla substancji z podklasy 5.2
Przykładowe substancje klasy 5
- Azotan amonu (5.1)
- Nadmanganian potasu (5.1)
- Nadtlenek benzoilu (5.2)
- Nadtlenek wodoru stężony (5.1 lub 5.2 w zależności od stężenia)
Transport i oznakowanie
Substancje klasy 5 wymagają specjalnych opakowań odpornych na reakcje chemiczne. Dla nadtlenków organicznych (5.2) istotna jest także kontrola temperatury transportu. Pojazdy przewożące tego typu substancje muszą być odpowiednio oznaczone, a kierowcy przeszkoleni w zakresie zagrożeń utleniających i wybuchowych.