Proces D1, zgodnie z Załącznikiem nr 2 do ustawy o odpadach, obejmuje trwałe unieszkodliwianie odpadów poprzez ich składowanie na powierzchni ziemi lub w jej wnętrzu. To najczęściej stosowany sposób zagospodarowania odpadów, które nie nadają się do odzysku ani do dalszego przetwarzania.
Gdzie stosuje się D1?
- Na składowiskach odpadów komunalnych, gdzie trafiają odpady zmieszane i balastowe z sortowni
- Na składowiskach odpadów niebezpiecznych, z odpowiednimi zabezpieczeniami (izolacja, drenaż, monitoring)
- W kopalniach i wyrobiskach, gdzie odpady wykorzystywane są do wypełniania pustek, pod warunkiem spełnienia wymogów ochrony środowiska
Dlaczego proces D1 jest stosowany?
Składowanie odpadów jest metodą ostateczną, stosowaną wyłącznie wtedy, gdy:
- nie ma technologii ich przetworzenia lub odzysku,
- są zbyt zanieczyszczone lub niebezpieczne,
- proces ich unieszkodliwienia byłby nieopłacalny lub bardziej szkodliwy dla środowiska.
Wymogi prawne i techniczne dla D1
- Odpady przed składowaniem muszą być odpowiednio przetworzone (np. ustabilizowane, odwodnione)
- Składowiska muszą spełniać warunki określone w Rozporządzeniu ws. składowisk odpadów
- Wymagane są: uszczelnienie, systemy odprowadzania odcieków, ochrona przed emisją gazów
- Obowiązuje system monitoringu środowiskowego – wody, gleby, gazów
Problemy związane z D1
- Ryzyko emisji metanu i odcieków zagrażających glebie i wodom
- Wysoki koszt rekultywacji i utrzymania składowiska po jego zamknięciu
- Niska efektywność ekologiczna – odpady nie wracają do obiegu
Alternatywy dla składowania
Ze względu na negatywny wpływ na środowisko, władze i przedsiębiorstwa powinny dążyć do minimalizacji ilości odpadów trafiających na składowiska poprzez:
- wprowadzenie recyklingu i odzysku (R3–R12),
- termiczne przekształcanie odpadów (D10),
- doskonalenie segregacji u źródła i selektywnej zbiórki.
Informacja: Artykuł dotyczy procesu unieszkodliwiania oznaczonego jako D1, zgodnie z Załącznikiem nr 2 do ustawy o odpadach.