Dyrektywa IPPC (ang. Integrated Pollution Prevention and Control) – dyrektywa Unii Europejskiej przyjęta w 1996 roku (Dyrektywa Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r.), mająca na celu zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrolę w odniesieniu do przemysłowych instalacji o znacznym potencjale oddziaływania na środowisko. W 2010 roku została zastąpiona tzw. dyrektywą IED (Industrial Emissions Directive) – Dyrektywa 2010/75/UE.
Cel dyrektywy
Dyrektywa IPPC wprowadzała podejście całościowe do ochrony środowiska, zakładając, że emisje do powietrza, wody i gleby powinny być kontrolowane łącznie, a nie oddzielnie. Celem było osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony środowiska jako całości.
Zakres zastosowania
Dyrektywa obejmowała kilkadziesiąt rodzajów działalności przemysłowej, w tym m.in.:
- energetykę (elektrownie powyżej 50 MW),
- przemysł chemiczny,
- gospodarowanie odpadami (spalarnie, składowiska),
- przemysł metalurgiczny,
- rolnictwo (hodowle powyżej określonych progów obsady).
Zasada pozwolenia zintegrowanego
Podstawowym narzędziem wdrażania IPPC było pozwolenie zintegrowane (ang. integrated permit), które zastępowało różne wcześniejsze pozwolenia środowiskowe. Warunkiem jego uzyskania było stosowanie najlepszych dostępnych technik (ang. Best Available Techniques – BAT), uwzględniających zarówno efektywność środowiskową, jak i opłacalność ekonomiczną.
BAT i dokumenty BREF
Dla każdej branży opracowywano dokumenty referencyjne BREF (BAT Reference Documents), zawierające opis technologii i emisji oraz konkluzje BAT (ang. BAT conclusions), które były wiążące przy wydawaniu pozwoleń.
Wdrożenie w Polsce
Polska, jako kraj członkowski UE od 2004 roku, była zobowiązana do wdrożenia dyrektywy IPPC do prawa krajowego. Zrealizowano to m.in. poprzez przepisy ustawy Prawo ochrony środowiska. W Polsce pozwolenia zintegrowane wydają marszałkowie województw lub Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska (dla instalacji o transgranicznym oddziaływaniu).
Zastąpienie przez dyrektywę IED
W 2010 roku dyrektywa IPPC została uchylona i zastąpiona przez dyrektywę 2010/75/UE w sprawie emisji przemysłowych (IED), która rozszerzyła podejście zintegrowane, m.in. wzmacniając rolę konkluzji BAT i wprowadzając obowiązkowe ich uwzględnianie w pozwoleniach.
