Związki halogenoorganiczne to grupa związków chemicznych, w których atomy halogenów (chloru, bromu, fluoru lub jodu) są związane z cząsteczkami organicznymi. Zalicza się do nich m.in. pestycydy chlorowane, PCB, rozpuszczalniki halogenowane, barwniki, środki powierzchniowo czynne i związki perfluorowane. Zgodnie z Załącznikiem nr 4 do ustawy o odpadach, ich obecność w odpadach czyni je niebezpiecznymi – z wyjątkiem obojętnych materiałów spolimeryzowanych i innych substancji wymienionych w załączniku.
Gdzie mogą występować związki halogenoorganiczne?
- W pozostałościach po stosowaniu pestycydów (DDT, lindan, chlordan)
- W sprzęcie elektrycznym i izolacjach zawierających PCB
- W zużytych rozpuszczalnikach i odtłuszczaczach (np. chloroform, trichloroeten)
- W materiałach ogniotrwałych i powłokach powierzchniowych zawierających związki bromu lub fluoru
- W odpadach tekstylnych i papierniczych po obróbce z użyciem fluorowanych środków hydrofobizujących
Dlaczego są niebezpieczne?
- Trwałe w środowisku – należą do tzw. trwałych zanieczyszczeń organicznych (TZO, ang. POPs)
- Wielu przedstawicieli tej grupy ma właściwości rakotwórcze, mutagenne i zaburzające gospodarkę hormonalną
- Łatwo bioakumulują się w tkankach organizmów – szczególnie niebezpieczne dla łańcucha pokarmowego
- Mogą tworzyć w warunkach spalania toksyczne produkty uboczne – dioksyny i furany
- Zanieczyszczają gleby, wody gruntowe, powietrze – rozprzestrzeniają się na dużą skalę
Zasady przechowywania i transportu
- Przechowywać w szczelnych, chemoodpornych pojemnikach, chronionych przed światłem i wysoką temperaturą
- Transport wyłącznie przez uprawnione firmy zgodnie z przepisami ADR – zazwyczaj klasa 6.1 (substancje trujące) lub 9 (inne niebezpieczne)
- Wymagane oznaczenia GHS: GHS06 (toksyczność ostra), GHS08 (działanie przewlekłe), GHS09 (zagrożenie dla środowiska)
- Obowiązek prowadzenia ewidencji w BDO i zgłoszenia do odpowiednich instytucji (np. w przypadku PCB)
- Zakaz mieszania z innymi odpadami i przechowywania w miejscach nieprzystosowanych
Metody unieszkodliwiania i przetwarzania
- Spalanie w specjalistycznych instalacjach o wysokiej temperaturze (min. 1100°C) z oczyszczaniem spalin
- Termiczna destrukcja (np. piroliza, zgazowanie) z odzyskiem energii
- W niektórych przypadkach – neutralizacja chemiczna lub dehalogenacja (np. reaktywne metody chemiczne)
- Zakaz składowania w nieprzetworzonej postaci – wymagana fizykochemiczna stabilizacja
- Możliwość odzysku materiałowego tylko w ściśle kontrolowanych warunkach
Związki halogenoorganiczne stanowią jedną z najbardziej niebezpiecznych grup zanieczyszczeń. Właściwe postępowanie z odpadami zawierającymi te substancje ma kluczowe znaczenie dla ochrony zdrowia publicznego i środowiska naturalnego.
Informacja: Ten artykuł dotyczy składnika wymienionego w Załączniku nr 4 do ustawy o odpadach, określającego substancje, których obecność czyni odpady niebezpiecznymi.