Nikiel (Ni) i jego związki są szeroko stosowane w przemyśle metalurgicznym, chemicznym i elektronicznym. Choć nikiel jest pierwiastkiem o dużym znaczeniu gospodarczym, jego związki stwarzają zagrożenia zdrowotne i środowiskowe, przez co znalazły się w Załączniku nr 4 do ustawy o odpadach jako substancje klasyfikujące odpady jako niebezpieczne.
Gdzie mogą występować nikiel i jego związki?
- W stalach nierdzewnych i stopach odpornych na korozję
- W akumulatorach niklowo-kadmowych i niklowo-metalowo-wodorkowych
- W galwanotechnice (procesy niklowania powierzchni)
- W katalizatorach stosowanych w przemyśle chemicznym
- W monetach, biżuterii, armaturze łazienkowej i kuchennej
Dlaczego nikiel i jego związki są szkodliwe?
Związki niklu są substancjami uczulającymi i potencjalnie rakotwórczymi:
- Silne działanie alergizujące – częsta przyczyna alergii kontaktowej
- Potwierdzone działanie rakotwórcze (głównie nowotwory płuc i nosa u osób narażonych zawodowo)
- Działanie drażniące na skórę i drogi oddechowe
- Toksyczność przewlekła – możliwy wpływ na układ oddechowy i nerwowy
- Szkodliwość dla organizmów wodnych – bioakumulacja w łańcuchu pokarmowym
Zasady przechowywania i transportu
Odpady zawierające nikiel muszą być przechowywane i transportowane zgodnie z zasadami dla odpadów niebezpiecznych:
- Pojemniki szczelne, odporne na korozję i wyraźnie oznakowane
- Unikanie pylenia i emisji aerozoli podczas magazynowania
- Transport zgodnie z ADR – w zależności od formy chemicznej (np. soli niklu)
- Magazynowanie w wydzielonych i zabezpieczonych strefach z wentylacją
Metody recyklingu i unieszkodliwiania
Odzysk niklu z odpadów jest możliwy i opłacalny dzięki wysokiej wartości pierwiastka:
- Recykling akumulatorów i ogniw niklowych w specjalistycznych instalacjach
- Odzysk ze złomów stali nierdzewnej (pirometalurgicznie lub hydrometalurgicznie)
- Neutralizacja roztworów zawierających sole niklu
- Stabilizacja i składowanie odpadów w postaci trudno rozpuszczalnej
Ze względu na wpływ niklu na zdrowie ludzi i ekosystemy wodne, gospodarowanie odpadami zawierającymi ten pierwiastek wymaga dużej ostrożności i odpowiednich zezwoleń.
Informacja: Ten artykuł dotyczy składnika wymienionego w Załączniku nr 4 do ustawy o odpadach, określającego substancje, których obecność czyni odpady niebezpiecznymi.