D12 – Trwałe składowanie (np. w pojemnikach w kopalniach)
Proces D12, zgodnie z Załącznikiem nr 2 do ustawy o odpadach, obejmuje trwałe unieszkodliwianie odpadów poprzez ich deponowanie w miejscach specjalnie do tego przystosowanych, takich jak kopalnie, wyrobiska, formacje geologiczne czy inne struktury zapewniające izolację od środowiska.
Na czym polega D12?
Odpady, najczęściej niebezpieczne lub promieniotwórcze, są hermetycznie zamykane w pojemnikach i umieszczane w głębokich wyrobiskach podziemnych, np. w nieczynnych kopalniach soli, skał ilastych lub granitowych. Celem jest zapewnienie trwałej izolacji materiałów od środowiska.
Rodzaje odpadów kierowanych do D12
- Odpady promieniotwórcze (np. wypalone paliwo jądrowe),
- Odpady z zawartością metali ciężkich,
- Odpady toksyczne o trwałych właściwościach niebezpiecznych,
- Popioły i żużle z instalacji spalania niebezpiecznych substancji.
Dlaczego stosuje się D12?
- Niektóre odpady nie mogą być przetworzone ani unieszkodliwione w inny sposób,
- Wymagana długoterminowa izolacja od ludzi i środowiska,
- Brak emisji do powietrza, gleby lub wody podczas składowania,
- Wysoki poziom bezpieczeństwa geologicznego (szczelność skał).
Warunki prawne i techniczne
- Proces musi być zgodny z krajowym i unijnym prawem odpadowym oraz atomowym (jeśli dotyczy),
- Obowiązek oceny oddziaływania na środowisko,
- Monitoring miejsca składowania przez wiele dekad,
- Wymagane systemy ostrzegania i zabezpieczeń geotechnicznych.
Kontrowersje
- Wysokie koszty przygotowania lokalizacji i zabezpieczeń,
- Sprzeciw społeczny wobec składowisk odpadów niebezpiecznych,
- Ryzyko geologiczne – trzęsienia ziemi, infiltracja wód gruntowych.
Informacja: Artykuł dotyczy procesu unieszkodliwiania oznaczonego jako D12, zgodnie z Załącznikiem nr 2 do ustawy o odpadach.
