Rodzaje instalacji kogeneracyjnych
Wysokosprawna kogeneracja może być realizowana za pomocą różnych technologii, w zależności od skali instalacji, rodzaju paliwa oraz przeznaczenia. Każdy typ układu ma swoje specyficzne zalety i znajduje zastosowanie w innych obszarach energetyki oraz przemysłu.
Silniki gazowe
Silniki gazowe to jedne z najczęściej stosowanych urządzeń w instalacjach kogeneracyjnych małej i średniej mocy. Zasada działania opiera się na spalaniu gazu ziemnego, biogazu lub gazu z biomasy, co pozwala na jednoczesną produkcję energii elektrycznej i cieplnej. Zalety silników gazowych:
- wysoka sprawność elektryczna i cieplna (do 90% w trybie skojarzonym),
- stosunkowo szybki rozruch i możliwość pracy w trybie elastycznym,
- możliwość pracy z paliwami odnawialnymi, np. biogazem z oczyszczalni ścieków.
Turbiny parowe i gazowe
W dużych elektrociepłowniach i zakładach przemysłowych często stosuje się turbiny parowe lub turbiny gazowe. – Turbiny parowe wykorzystują energię pary wodnej do napędzania generatorów elektrycznych, a ciepło z kondensacji pary trafia do systemu ciepłowniczego. – Turbiny gazowe mogą działać samodzielnie lub w układach kombinowanych (CCGT – Combined Cycle Gas Turbine), zwiększając efektywność całego procesu. Główne zalety:
- możliwość pracy w dużych mocach (kilkadziesiąt – kilkaset MW),
- stabilność pracy i wysoka niezawodność,
- dobrze sprawdzają się w systemach ciepłowniczych i przemysłowych.
Mikrokogeneracja
Mikrokogeneracja to instalacje o małej mocy (zazwyczaj do 50 kW), przeznaczone do zastosowań w budynkach mieszkalnych, hotelach, szpitalach czy małych obiektach przemysłowych. Do mikrokogeneracji stosuje się:
- małe silniki gazowe,
- silniki Stirlinga,
- ogniwa paliwowe (np. wodorowe),
- układy ORC (Organic Rankine Cycle).
Mikrokogeneracja jest szczególnie ceniona za autonomię energetyczną i możliwość obniżenia rachunków za energię dzięki produkcji na potrzeby własne.
Hasła powiązane: Silnik gazowy, Turbina gazowa, Mikrokogeneracja, ORC.
