ADR Klasa 2 obejmuje gazy sprężone, skroplone, rozpuszczone pod ciśnieniem lub chłodzone ciekłem, które stwarzają zagrożenie wybuchem, uduszeniem, zapaleniem lub działaniem toksycznym. Transport ich wymaga specjalnych oznaczeń i zbiorników.
Podklasy klasy 2 ADR
- 2.1 – gazy łatwopalne (np. propan, butan, acetylen)
- 2.2 – gazy niepalne, nietoksyczne (np. azot, hel, CO₂)
- 2.3 – gazy toksyczne (np. chlor, amoniak bezwodny)
Metody laboratoryjne klasyfikacji gazów
Klasyfikacja odbywa się zgodnie z wytycznymi ADR i Podręcznika ONZ i obejmuje m.in.:
- Badania palności – wyznaczenie dolnej i górnej granicy wybuchowości
- Badania toksyczności – LC₅₀ dla myszy/szczurów, klasyfikacja toksyczności wdychanej
- Określenie ciśnienia pary – dla określenia stanu skupienia i ciśnienia przy danej temperaturze
- Pomiar gęstości gazu – względem powietrza (zagrożenie akumulacją w dolnych partiach przestrzeni)
Przykładowe substancje klasy 2 ADR
- Propan i butan (2.1)
- Dwutlenek węgla (2.2)
- Amoniak i chlor (2.3)
- Acetylen
- Sprężone powietrze
Środki ostrożności
Gazy muszą być transportowane w certyfikowanych butlach, cysternach lub kontenerach spełniających wymagania ciśnieniowe. Wymagana jest etykieta klasy oraz numer UN. Przewoźnik musi posiadać instrukcje ADR oraz przeszkolonego kierowcę.