W Europie, oprócz systemu EWC (Europejskiego Katalogu Odpadów), istnieje kilka innych systemów klasyfikacji odpadów i regulacji, które wspierają zarządzanie różnymi typami odpadów, szczególnie w kontekście transgranicznym, transportowym i sektorowym. Oto najważniejsze z nich:
1. System ADR dla transportu towarów niebezpiecznych
- Europejskie Porozumienie dotyczące międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) reguluje transport odpadów niebezpiecznych na drogach.
- Wprowadza klasyfikację i oznaczenia towarów niebezpiecznych (w tym odpadów), dzieląc je na 9 klas zagrożeń, takich jak materiały wybuchowe, łatwopalne, toksyczne i żrące.
- Odpady transportowane między krajami muszą być zgodne z oznaczeniami ADR i przestrzegać odpowiednich środków bezpieczeństwa.
2. System REACH (Registration, Evaluation, Authorisation and Restriction of Chemicals)
- REACH dotyczy zarządzania chemikaliami, w tym odpadami zawierającymi substancje chemiczne.
- REACH zobowiązuje firmy do rejestracji i oceny chemikaliów oraz informowania o substancjach niebezpiecznych, w tym odpady, które zawierają niebezpieczne substancje.
- Odpady wytwarzane z chemikaliów objętych REACH mogą być poddawane ścisłym przepisom, a odpady te są szczegółowo analizowane pod kątem ich potencjalnego wpływu na zdrowie i środowisko.
3. System klasyfikacji GHS (Globalny Zharmonizowany System Klasyfikacji i Oznakowania Chemikaliów)
- GHS, opracowany przez ONZ i przyjęty w Europie, obejmuje klasyfikację substancji chemicznych oraz odpadów pod kątem ich właściwości niebezpiecznych.
- Odpady są klasyfikowane i oznaczane zgodnie z zagrożeniami, takimi jak toksyczność, korozyjność, łatwopalność i inne.
- Symbole i oznaczenia GHS są szeroko stosowane w sektorach produkcji chemicznej i przetwarzania odpadów.
4. Konwencja Bazylejska
- Konwencja Bazylejska, ratyfikowana przez większość krajów europejskich, dotyczy transgranicznego transportu odpadów niebezpiecznych.
- Wprowadza zasady ograniczające eksport odpadów niebezpiecznych do krajów rozwijających się i obejmuje szczegółowy katalog odpadów niebezpiecznych oraz wymagania dotyczące ich transportu i zarządzania.
- W połączeniu z EWC, Konwencja Bazylejska pozwala na skuteczne zarządzanie odpadami niebezpiecznymi na poziomie międzynarodowym.
5. System klasyfikacji odpadów biomedycznych i niebezpiecznych w ramach dyrektyw UE
- Dyrektywa o odpadach medycznych: Wprowadza zasady klasyfikacji odpadów medycznych, takich jak odpady zakaźne, igły, odpady farmaceutyczne. Każdy rodzaj odpadu medycznego jest klasyfikowany według specyficznych kodów i regulacji.
- Dyrektywa o odpadach elektrycznych i elektronicznych (WEEE): Dotyczy odpadów elektronicznych, w tym zużytych urządzeń elektrycznych i baterii. Odpady WEEE są klasyfikowane według ich zawartości metali ciężkich i substancji toksycznych.
- Dyrektywa o odpadach budowlanych i rozbiórkowych: Wprowadza klasyfikację i zalecenia dotyczące gospodarki odpadami pochodzącymi z budów, rozbiórek oraz remontów, koncentrując się na recyklingu materiałów.
6. System klasyfikacji PCB/PCT i substancji ozonowych
- W Europie obowiązują szczególne przepisy dotyczące odpadów zawierających PCB (polichlorowane bifenyle) oraz PCT (polichlorowane trifenyly), które są klasyfikowane jako odpady szczególnie niebezpieczne.
- Przepisy obejmują zarządzanie i unieszkodliwianie odpadów zawierających substancje niszczące warstwę ozonową, takie jak freony.
Podsumowanie
Każdy z tych systemów klasyfikacji uzupełnia EWC, pomagając w skutecznym zarządzaniu różnymi rodzajami odpadów. W Europie stosuje się je często równolegle, zależnie od specyficznego rodzaju odpadu, sektora oraz wymagań międzynarodowych.
