Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o przewozie towarów niebezpiecznych
Ustawa o przewozie towarów niebezpiecznych reguluje zasady przewozu takich towarów na terytorium Polski, w tym transport drogowy, kolejowy, wodny śródlądowy i lotniczy. Określa obowiązki uczestników przewozu, wymogi dotyczące bezpieczeństwa oraz kontrolę nad transportem w celu ochrony ludzi, mienia i środowiska.
Główne założenia ustawy:
- Zasady przewozu:
- Towary niebezpieczne muszą być przewożone zgodnie z przepisami międzynarodowych umów, takich jak ADR (transport drogowy), RID (kolejowy), ADN (śródlądowy) oraz ICAO (lotniczy).
- Klasyfikacja towarów według ich właściwości i poziomu zagrożenia.
- Obowiązki uczestników przewozu:
- Nadawca: Odpowiada za prawidłowe oznakowanie i opakowanie towarów oraz za dostarczenie odpowiednich dokumentów.
- Przewoźnik: Odpowiada za bezpieczeństwo transportu, przestrzeganie zasad ADR/RID oraz odpowiednie szkolenie kierowców.
- Odbiorca: Odpowiada za właściwe przyjęcie towaru.
- Bezpieczeństwo przewozu:
- Obowiązkowe szkolenia dla kierowców, doradców ds. bezpieczeństwa i innych uczestników procesu przewozu.
- Wymogi techniczne dla pojazdów i kontenerów przewożących towary niebezpieczne.
- System monitorowania i raportowania wypadków związanych z przewozem towarów niebezpiecznych.
- Kontrola i sankcje:
- Organy kontrolne, takie jak Inspekcja Transportu Drogowego, Policja i Państwowa Straż Pożarna, nadzorują zgodność przewozów z przepisami.
- Kary finansowe i administracyjne za naruszenie zasad przewozu.
- Ochrona środowiska i bezpieczeństwo publiczne:
- Szczególne wymogi dla transportu substancji stwarzających ryzyko dla środowiska.
- Obowiązkowe plany awaryjne w przypadku wypadków.
Znaczenie ustawy:
Ustawa harmonizuje przepisy krajowe z międzynarodowymi standardami, zwiększając bezpieczeństwo transportu towarów niebezpiecznych. Chroni przed zagrożeniami wynikającymi z ich przewozu, jednocześnie wspierając handel i gospodarkę.
