DIN EN 13430 to norma określająca wymagania dla opakowań, które mogą być efektywnie przetwarzane w procesach recyklingu materiałowego. Jej celem jest wsparcie projektantów opakowań w tworzeniu produktów z myślą o ich dalszym wykorzystaniu w obiegu zamkniętym.
Kluczowe założenia normy DIN EN 13430:
- Kryteria projektowania opakowań:
- Projektowanie opakowań z uwzględnieniem łatwości ich segregacji i przetwarzania w standardowych procesach recyklingu.
- Unikanie stosowania materiałów utrudniających recykling, takich jak niekompatybilne wielowarstwowe struktury.
- Ocena zgodności z recyklingiem:
- Opakowania muszą spełniać określone wymagania techniczne, takie jak czystość materiałowa, minimalizacja zanieczyszczeń oraz możliwość mechanicznego przetworzenia.
- Materiały nadające się do recyklingu:
- Norma obejmuje różnorodne materiały opakowaniowe, w tym tworzywa sztuczne, papier, szkło, metale i ich kombinacje, pod warunkiem, że umożliwiają one efektywne odzyskiwanie surowców.
- Wsparcie gospodarki o obiegu zamkniętym:
- DIN EN 13430 promuje opakowania, które po użyciu mogą być ponownie wykorzystane jako surowiec do produkcji nowych produktów.
- Zrównoważony rozwój:
- Norma przyczynia się do redukcji odpadów opakowaniowych i zmniejszenia negatywnego wpływu na środowisko, wspierając cele ekologiczne i regulacje unijne dotyczące gospodarki odpadami.
Korzyści z wdrożenia DIN EN 13430:
- Zmniejszenie ilości odpadów trafiających na składowiska.
- Poprawa efektywności recyklingu poprzez lepsze projektowanie opakowań.
- Wzrost świadomości ekologicznej wśród producentów i konsumentów.
- Zgodność z wymogami prawnymi w zakresie ochrony środowiska.
DIN EN 13430 to kluczowe narzędzie dla firm produkujących opakowania, które chcą wspierać gospodarkę obiegu zamkniętego i przyczyniać się do ochrony środowiska.
